Du iu śpich frares?
12 Febbraio 2022

“La Vciàda” ultima parte

di Maurizio Musacchi | 22 min

Leggi anche

All, radìs, còjar l’àtim

Carissimi amici del Dialetto Ferrarese (maiuscolo per...amore). In questo spazio vi presento una mia poesia che ha vinto un doppio premio nel prestigioso Concorso Letterario “Bruno Pasini” – XVIII ^ Edizione - 2023 – “ÀLL, RADÌŚ... CÓJAR L'ÀTIM”

Omaggio a Nerio Poletti

Carissimi amici del Dialetto Ferrarese. Si è spento serenamente, in questi giorni, Nerio Poletti, classe 1930. (Ho letto la notizia sui social dalla nipote Vanna). Vecchio amico mio, ma soprattutto del dialetto ferrarese. Lo avevo incrociato diverse volte a Bondeno...

In viaggio sulle mura con un ipotetico figlio

Maurizio Musacchi mette in versi un viaggio sulle mura di Ferrara, con un ipotetico giovane figlio. Vorrebbe parlargli di una guerra che ho vissuto, da piccolo. Parlargli di tragedie, magari fargli capire e vedere quanto orrenda sia.

Il bambino, il nonno e “Gote di fragola”

Carissimi amici del mio blog, col quale parlo, scrivo, presento autori di Ferrara , il suo Dialetto e il suo Territorio. Oggi, con la benevolenza della Dirigenza di Estense.com, vi propongo ancora un mio racconto

Il tempo dei fenicotteri rosa e…

Cari lettori, ho ricevuto un prestigioso riconoscimento al 3° premio del Concorso Nazionale Laghese di Poesia e Narrativa 2023. Vi pubblico qui il racconto sperando vi piaccia. --- Mi guarda assorto il vecchio, seduto su una panchina del Parco Massari di Ferrara....

Carissimi amici termina qui con il quarto e ultimo filmato: “La Vciàda”. Spero abbiate apprezzato il lavoro di tanti amici, della nostra stupenda Lingua, e delle tradizioni relative.
Purtroppo alcuni interpreti di questo spettacolo non sono più con noi, si tratta di alcuni attori, componenti del coro e altri. Pur non menzionandoli, vorrei ringraziarli, ricordarne la memoria, per aver preso parte a questa bellissima avventura realizzata con passione per amore ed in onore del nostro amatissimo Dialetto Ferrarese. Veramente di cuore…grazie. Maurizio.

Vi porgo l’elenco dei personaggi: musicisti e attori di questo episodio:
Musiche: proposte alla fisarmonica da Gianni Baglioni.
Coro: diretto dalla Professoressa Rossana “Cici” Spadoni.

“Al Sfazà” (presentatore), Daniele Finotti, grande interprete da anni di commedie con la storica Compagnia “Straferrara”.
“Al Làdar”: Giacomo Mezzadri di “Straferrara”.
Cantanti solisti:
“Padrona”: Loretta Cavallini. Di “Briciole di Teatro”, da Rivana Garden.
“Zardiniér”: Emiliano Sandri. Di “Briciole di Teatro”, da Rivana Garden.

F I N E FILMATI

TESTI RECITE E CANZONI:

Il Presentatore invita il ladro

Presentatore:

Ades, la mié źént, con pazienza,
av preśént un personàģ che a n’as pòl far senza
parchè agh n’è acsì tanti in zir
anch se a n’è briśa fàzil capìr.
Al mestiér dal làdar l’è na vera profesióη
che se anch j’al ciàpa al vòl sémpar avér raśóη.
A gh’è di làdar ach ròba na galina,
i gh’dà zinch ann e i si fà tuti iη galera,
invez i graη làdar che i roba meźa nazióη
quéi i n’andrà mai iη parśóη.
Èco al làdar.

MUSICA PANTERA ROSA.

Al làdar.

Ladro:

Bona sera, la mié źént, gìm par piaśér
se in mèź a uàltar a gh’è qualch carabiniér
parchè mi, anch se aη pàr briśa,
a sóη alèrgich a la diviśa.
Mi a sóη uη làdar, e aη sò briśa parché
però mi a n’ò mai rubà dal mié.
Sì, a n’al sò, che quèl a sgranfégn,
però l’è rubéta acsì senza impégn.
Na qualch galina, du tri cunìη,
uη qualch parsùt, soquànt salamìη.
Mo anca mì cum’òja da fàr
se an tróv briśa da lavuràr.
La mié famié l’è gròsa e l’à sémpar fam,
alora mi a ròb senza fàr dan
e, purtrop l’è la vrità,
purasà volt i m’à becà.
La lèź l’è ugual par tuti, al n’é briśa véra,
i sgnuri i li pardóna, e i puvrit i và iη galèra.
Mi i m’à mis in parśóη par na pitóna,
invezi, ìv preśént la fazénda Sindona?
Par tri cunìη i m’à cundanà
ma par j’ Ercules i j’à pardunà.
I ròba da par tut anch int i taramòt,
mi par dó galìnn a źìr tuta la not.
Se al mond al cambia e j’am dà da lauràr
alora mi av prumét che a śmitrò ad rubàr.

(saluta ed esce)

MUSICA PANTERA ROSA

Adès…adès, trì gràn balarìƞ: “I TRI GÒB”.

Il Presentatore

Presentatore:

Anch questa l’è fata senza timór
parché quél che nu a féη l’è sempar un caplavór,
nu a féη tut, a cantéη e a baléη
e, quant i s’iη porta, nu aηch a buéη.
A féη uη póch ad tut, a séη buη a rezitàr
e na qualch volta as farméη anch a magnàr.
E tant pàr dimustràrav che a séη vèć dal mastiér
av preśént al duét: la padrona e al źardiniér.

La padrona e il giardiniere

(entrano la padrona e il giardiniere e fanno un duetto cantando a cappella)

DUETTO DEL GIARDINIERE

Giardiniere:
Passeggio per il mio giardìη fra poco muoio
io cerco un vago fior non lo ritrovo – io cerco un vago fior non lo ritrovo
e quando vedo la bella padrona mi metto a guardarla
e le dico carina Caterina – Caterina
se ti piace la roba mia – se ti piace la roba mia
certo ben cara la devi pagar.

Padrona:
E come mi diverto a passeggiare
sentendo l’aria fresca del mattino
vedere il giardiniere a lavorare
piantare rose e fiori nel mio giardino.

G:
Ma come potrà fare il giardiniere
vedendo la padrona a me vicino
vedendola dimentico ogni mestiere
ma guarda cosa mi succede stamattina.

P:
Io vi saluto buon giardiniere

G:
son schiavo vostro mia bella padrona

P:
Cosa piantate vorrei sapere?

G:
C’è tra le rose, state a vedere.

G/P:
Com’è gentile la mia padrona,
mi fa piacere con lei parlare. ( 2 volte)

P:
Ed anche mio marito ha pur seminato
In uno di quei vasi in vago fiore
ma non si è ancor visto germogliare
mi sapreste dire il perché per favore

G:
Forse era il mese che non era buono,
oppur non ha saputo ben seminare
e date a me quel vaso che son più esperto
e voi vedrete presto il fiore a germogliare.

P:
O si magari buon giardiniere
venite da me che ve lo darò.

G:
Con tutta l’arte del mio mestiere
vaga padrona la servirò.

G/P:
Oh che sorpresa per suo marito
quando fiorito il vaso avrà.

Il Presentatore

Gì la vrità, ch’l’è roba da operéta,
però nu as cuntantéη d’un pez ad panzéta.
A v’l’ò dit prima ch’a séη a la bona, senza guai.
Par nù a và béη tut, parsùt e salàm da l’aj.
Un quèl l’è sicùr, al digh senza far dan,
che se la paga l’è bona nu a gnéη anch st’altr’àn.
Avanti l’orchestrina che a sintégna sunàr!
E mentar che i sóna l’artista a faréη balàr.

BALLO

Vecia e Vcióη Ballano

Padrona e Giardiniere Ballano

Finito il ballo le due coppie si pongono ai lati del palco

Il Presentatore annuncia gli attori i quali andranno a 2 a 2 a disporsi ai lati.
Il coro sarà invitato (con un cenno della mano) ad alzarsi.

Il conduttore presenterà: la Maestra del coro, il Fisarmonicista, la Regia egli attori.

Il presentatore per il finale

Presentatore:

La vciada l’è finìda
stàr con uàltar l’è stà bèl,
ma prima d’andàr fóra
butè qualcosa int al capèl.
Un grazie par j’aplàuś
e anch par i sćifié
mi av dàgh la bona not (o al mié salùt) (se di giorno)
insiem a la cumpagnè.

CANTO FINALE

GH’È CHÌ LA VECIA CHE LA VÀ CANTANDO…

Cari signori noi facciam partenza 3 volte

E insieme vi facciam la riverenza 1 volta

Gh’è chì la vècia che la và cantando. 1 volta

FINE

LA COMPAGNIA
BRICIOLE DI TEATRO

PRESENTA

“LA VCIÀDA”

SCENETTE PER RIEVOCARE STORIE DELLE TRADIZIONI CONTADINE

Presentatore: (chiede al pubblico) “Aj fégna gnir déntar?”

Il pubblico risponde: “Sììììììì”

Presentatore: “Alóra avànti chi è di scena!”

Il coro cantando si sistema al lato del palco.

CORO : (intona la canzone)

“Gh’è chì la vecia che la viéη cantando…”
Canto d’ingresso della “Vècia”

Gh’è chì la vècia che la viéη cantando 3 volte

Se a sì cuntént varźì la porta iη banda 1 volta

Capo di casa vi vo’ domandare 3 volte

Se in casa vostra si potesse entrare 1 volta

Se si potesse entrare noi entreremo 3 volte

Se non si può entrare noi ce ne andremo. 1 volta

Al Sfazà ( Il presentatore)

Bona sera, mi a sóη al sfazà,
e ad tuta la cumpagnè, forse, al più imbranà.
Però stènav briśa avilìr,
parchè al nostar spetàcul al farà divertìr.
E se a farì qualch sćifèl, agh séη abituà,
a i mitréη insiem a quéi dl’àn pasà.
La nostra l’è la cumpagnè dla vciàda,
e l’è stà fata acsì par fàr na matàda.
Sì, insoma, l’aη sarà brisa roba da inteletuài,
l’è uη spetacul sempliz, da operài.
A santirì la vècia e al vcióη a bruntlàr,
al dutór e al cavadént a bambanàr.
Al còr Sant’Antòni a dàr la benedizióη,
con al ciarghìη e al prèt a far la confesióη.
L’órs e j’artigiàη a dìr la so tiritèra
ch’l’an dura briśa na stmana intiéra.
Sì, insoma a faréη dal nòstar mèj,
a zarcaréη ad cuntantàr i brut e i bèj.
Ades l’è mèj che am férma sinò a fagh dla confusióη,
e a fàgh gnìr avanti la vècia con al vcióη.

(e con la mano invita il vecchione ad entrare)

MUSICA
Al Vcióη

(entra prima il vecchio da solo)

Vcióη:
A sóη stuf, a sóη ślanà,
a sóη cumè uη can śbudlà.
Tut i dì ad sta birimbòla,
set, ot, dieś ór ad cariòla.
Av parrà na maravié,
che al padróη l’am tiéna a dré.
Lu al gh’à paltò e mantèla,
e mi ill mudànd a sgambarèla.
Lu aη gh’à nisùη da mantgnìr,
e mi agh n’ò set òt che i m’fà rabìr,
uη al zìga che al vòl mi η’sò cosa
e so màdar l’è uη póch rabióśa.
Uη al vòl i ciculatìη,
un àltar al s’la fà int i braghìη.
Tut iη mèź a sta gatàra,
mi a m’àugur sol la bara.

(pausa)

L’è tant témp che a sóη rivà
e la mié vecia la n’è briśa iη cà.
La vècia

(entra la vecchia col bambino)

Vecia: A sóη chì, Pipét.

Vcióη: Pipét un azidént che at viéna,
mo vót métar su la zéna?!

Vecia: L’è al putìη che l’am fà tribulàr,
l’è tri dì che l’intestìη aη vòl libaràr!

Vcióη: Cus’àl fat st’al scarabòć?
Àl magnà soquant ranòć?

Vecia No, la babùza l’à magnà
e ades al s’é iηgulfà.

Vcióη: Ma s’à da védar ach lavór,
chì bisogna ciamàr al dutór:
al viéna, dutór, par al demòni
la mié cà l’è uη manicomi!

MUSICA: BUONA SERA DOTTORE
Al Dutór
(entra il dottore)

Dutór:

Quanta strada la miè źént,
par la pióva, név e vént.
Am truvàva int al Trentìη,
pàr curàr uη cuntadìη.
Quànt ch’a sént na campanina
ch’là sunàva da Mesìna,
la sunàva tànta fort
ch’la śbargàva tut ill pòrt.
Tut iη prèsia ill scàrp am zùl,
e po vié coi miè du frul.
Int un àtim a rìv a Fràra,
e chì a cómpar na sumàra.
Po’, curénd, cmè un danà
a la Rivàna a sóη rivà.
Che śgràzia, che flagèl!
Tuta la źént la pardèva al zarvèl,
par la causa d’uη mal flùs,
i la faśèva dnànz a j’ùs.
Mò mi che a jò capì al mal,
a gh’ò urdnà uη bèl bucàl,
e po’, sóta, a ùη a ùη,
a gh’ò cuśì al cùl comè i capùη.
Mi al Dutòr Fracàsa a sóη,
che al n’à mài guarì parsónn,
mi a viéη tànt da luntàη
indòv ch’a s’tóca al ziél còll màη.
A jò varcà mónt, mar e cunfìη.
da Milzàna a Franculìη.
A jò fàt soquànt sit
par magnàr du trì caplìt,
invénzi la m’è andada gòba:
a jò magnà na pgnàta ad broda!
Adès par guarìr stal ragazòl
av digh mì cus’è ch’agh vòl:
agh vòl uη pràtich dal mastiér,
che al gh’fàga uη bel cristiér!

(l’interessato farà marameo!)

IL FISARMONICISTA SUONA “BUONA SERA DOTTORE”

La vècia e al vcióη

(mentre il fisarmonicista suona, la vecchia si lamenta)

Vcióη: Cùsa gh’è da fiflàr, parchè jét dré zigàr?

Vecia: S’at savìsi che turmént! A m’è gnù dulor a n’dént!

Vcióη: Mò cus’è st’al putifèri?!
Mò quest chì l’è uη zimitèri!
Avanti pur che int uη mumént,
a ciamarò al cavadént!
Dutór! Al tórna indré!

Al cavadént

(entra il cavadenti buttando la borsa con i ferri…)

Cavadént:

Largo che a gh’è al dutór Fracàsa
che di fèr al gh’n’à na càsa.
A gh’ò i fèr par incapsulàr,
par cavàr dént cagnìη e masalàr.
Èl quél d’cióra ch’al vòl vìa?
A gh’ò un rampóη da ferovìa!
Èl ad cióta cal birbóη?
A gh’ò la vanga o al picóη.
Sóta, sóta, la miè vcióna,
chè se a tìr, a pàr ch’a tróna.
Però mì a sént uη rumór solèso
chè al pùza più d’ùη cèso!
Ècal chì al to bèl dént
che l’at dàva acsì turmént.
Par lavàrat la gargàta
tó dal sùgh ad brógna fàta,
e se al màl at sént ch’al tìra,
briśa avèr tanta paura,
zércam, viéni a cavàl, viéni a piè:
mi t’àm tróvi… int l’ustarié!

(raccoglie i ferri ed esce)

MUSICA “BUONASERA DOTTORE”

(entra il presentatore)

Presentatore:

La prima l’è źà fata e a véd che a batì ill maη
e a vrà dir che in fónd in fónd aη séη briśa di barbagiàη!
Però quest al savéva, parchè a séη i mèj dal mónd
e quél che avì sintì l’è apena un acónt.
Al bèl e al bóη dla vciàda al dév ancóra gnir,
e tant par incuminciàr al còr av féη sentìr,
i farà soquant canzóη, ma dop i turnarà
sperand che sant’Antoni al s’sìa preparà.

IL CORO
canta

Tri pitùη

L’è na storia quasi véra
par zarcàr la źuvantù
con uη vèć e na madśìna
e na bròza e tri pitùη.

Tri pitùη tacà na bròza,
oh che forza oh che forza,
tri pitùη tacà na bròza,
oh che forza che i farà.
(3 volte)

Dop na stmana ad bòna cura
l’à zarcà una źuvnòta,
una bela tracagnòta,
par pruvàr coη lié l’efèt.

I partìs ad graη spichiéra,
ma rivà iη s’al bèl dla fiéra
l’aη riés brìśa a fàr primiéra,
al so arlój al s’gh’è farmà.

Trallallà
oh che bèla campanèla
Trallallà
col batòć ch’aη sóna più!

L’è śbargàda sol la mòla,
l’aη camìna e l’aη spatéźa,
la fà sémpar sié e mèźa
e l’aη sóna mai meźdì.

Bèla stuf ad sta maηfrìna
al s’arcòrda dla madśìna,
lu al ciàpa la buztìna
e int uη sórs al l’à vudà.

Trallallà
al l’à fàta na bambuzàda
Trallallà
al l’à fàta e al la pagarà.

Al s’cardéva a tórla iη présia
ad sunàr coη l’ucarìna
méntr iηvéηz dla sunadìna
a l’uśdàl i l’à purtà.

Dop tri dì ad lavadùra
dl’intestìη e dla vantrésca
e na graη stargiàda ad tèsta
l’è gnù fóra mis a nóv.

Trallallà
l’è pasàda la primavéra
Trallallà
l’è pasàda e l’an tórna più.

Il presentatore

Presentatore: Avànti Sant’Antòni, con la so prucisióη
e dop al prèt al farà dill confesióη.

Fisarmonicista
(il fisarmonicista suona “Noi vogliam Dio”)

Sant’Antonio
(entra Sant’Antonio)

Mi a sóη Sant’Antoni e i dìś ch’a pòrt furtuna,
ma chì par i puvrìt a n’iη và mai béη una,
a sóη al protetór d’ogni animàl
però a m’è più simpatich al maiàl.
La mié benedizióη la viéη źó dal ziél
la ciàpa quéi normài e quéi senza zarvèl.
Mi a banadìs tuti, specialment ogni animal
padrùη, sumàr, mul e anch al cavàl.
La benedizióη la sarà d’sicùr più bòna
se a la fiη am darì uη salam e na pitóna
se al salam invenz al sarà piculìη
la benedizióη la cuntarà propria puchìη.
J’am mét sui lunàri d’ogni cuśìna
però mi am truvarìa mèj la źó iη cantina.
A pòrt i sandal senza calzìt
e a banadìs i sgnùr e anch i puvrìt.
E intant che a digh n’Ave Maria
dèm mo da bévar che po’ a m’iη vàgh via.
Dèmal bel piη, rós, sćèt e bóη
se a vlì ch’la dura sta benedizióη.
Amen.
Al putìη
(filastrocca)

Soggetto: Sant’Antoni… miràcul

(attendere che il bambino tiri il frate per la sottana per dire la filastrocca)

Putìη: (al tira la stanèla al fra)

Sant’Antoni dal buśghìη
chì aη gh’è paη, chì aη gh’e viη,
chì aη gh’è legna da bruśàr,
Sant’Antoni, cum égna da fàr?!

Il Presentatore

(il presentatore annuncia l’entrata del prete)

Presentatore:

Ècal chi dóη Zirardóη
lungh e séch cmè uη saracóη
ch’al dirà na zirudèla
lunga da chì a la Curnèla.
Briśa avér paura la mié źént
ch’l’è più curta sicuramént,
ècal chì col so ciarghìη
par banadìr la cà con i so inquilìη.
Viéη mò avanti vèh! Dóη Zirardóη!
E pò fà sta benedizióη!

Al prèt e al ciarghìη

(entra il prete seguito dal chierico che porta l’incensiere fumante)

MUSICA: AVE MARIA

Pret: Agnus Dei, i salàm in du èi?
Chi: Tacà la perdga a gh’è i più bèi!
Pret: Guarda béη in da partùt.
Chi: A gh’è anch di bèi parsùt.
Pret: Questa l’è na cà bona.
Chi: As tòl su anch na pitóna.
Pret: A banadéη anch i putìη
Chi: Speréη ch’is dàga soquant quatrìη.
Pret: La nostra céśa l’è puvréta.
Chi: As cuntantéη anch d’na panzéta.
Pret: Av darò la benedizióη.
Chi: Speréη ch’is dàga dal viη bóη.
Pret: Ora pro nobis ormai l’è nòt.
Chi: Speréη chi n’as dàga uη frach ad bòt.
Pret: Ave Maria Ausiliatrice.
Chi: (verso il pubblico) Guarda vèh! A gh’è aηch la Bice!
Pret: Ave Maria, impìza na candela.
Chi: L’è mei finirla sta zirudèla.
Amen.
La Benedizióη
(di Bruno Pirani)

Dominus vobiscum
al ciarghìη l’è discul,
tant mujér al fà rabìr
e i marì al fà impazìr.

E adès a gh’è al Pritóη
ch’al v’dà la benedizióη
e po’ con al mié ciarghìη
andéη a cà dai cuntadìη.

A gh’andéη int la basóra,
a banadéη subit la źdóra,
a banadéη al so pulàr,
e tut ill besti col sumàr,

ill fàraónn int al curtìl
e j’och dentr’int l’uchìl,
con chì sta benedizióη
la finìs la mié misióη.

AMEN.

MUSICA: AVE MARIA
Il presentatore

(il presentatore invita il domatore ad entrare con l’orso)

Presentatore:

Ècal chì al dumadór straniér,
ch’al fà tarmàr tuti cumpréś Saη Piér
lu al viéη ‘sprimaciùi sprimaciài’ dalla Siberia
dove strappò l’orso dalla miseria.
Abbiate compassione poverino,
parché l’è n’òm senza un quattrino.
al l’avéva mis in vendita a Saη Martìη
ma i gh’vléva dàr iη cambi uη sumarìη,
ma lù al preferiva la misera moneta,
parché al vléva spuśar na bela vcéta.
Ma l’è mèj che a làsa lì
e po’ a v’al presént: ècal chì.

MUSICA: PASO DOBLE
Il domatore e l’orso

(entra il domatore con l’orso)

Domatore:

Questo è Marco l’orso ammaestrato.
Il suo mangiare è rénga con pan grattato.
Viene dalla Russia ed è sempre ghiacciato,
ma quando ha fame mangia anche il gelato.
BALLA MARCO!

Lui balla bene la tarantella
e se sarà bravo dategli una caramella,
balla su due zampe e salta sulla pedana,
gli piace il vino buono specialmente l’albana.
È di razza unica, di pelo siberiano,
è pieno di pulci come un gatto soriano.
BALLA MARCO!

Sa fare la giravolta e sa perfin contare
e mentre balla gli scappa anche da……… suonare!
La grinta è cattiva ma in fondo è un gran burlone.
Lui vuole bene a tutti, ma soprattutto al suo padrone.
BALLA MARCO!

La nostra esibizione ormai è finita.
Scusate per le chiacchiere e speriamo che la cosa sia stata gradita.
Dai Marco, fai l’inchino ai presenti
e speriam che siano stati contenti!
BALLA MARCO!

RIPETERE la MUSICA PRECEDENTE
Il Presentatore

Presentatore:

Ìv vist ach fata roba, l’è sta uη caplavór,
a n’as capiva briśa chi fus l’órs o al dumadór.
Però i s’l’è cavada, j’à fat la so figura,
speréη che la panzéta l’aη sia briśa dura.
A zarcàvan uη vilàη
ma an l’avéη briśa truvà
però a gh’è qualcdùη che al sostituirà.

IL CORO
canta

O vilàη pàra su chi bò

I Strofa

Oh vilàη pàra su chi bò
dóη dóη dindèla diη dóη (2 volte)

che to mujér l’è iη let amalàda
oh vilanèla viva l’amór (2 volte)

II Strofa

S’l’è malàda la guarirà
dóη dóη dindèla diη dóη (2 volte)

e gnaηch par quést a vój pèrdar giurnàda
oh vilanèla viva l’amór (2 volte)

III Strofa

Campanàr sunè pur ill campànn
dóη dóη dindèla diη dóη (2 volte)

sunè sunèli pur sol a la festa
oh vilanèla viva l’amór (2 volte)

IV Strofa

Sóη andà par sunàr ill campànn
dóη dóη dindèla diη dóη (2 volte)

a m’è rivà al batòć int la testa
oh vilanèla viva l’amór (2 volte)

FINITO IL CANTO INSERIRE :

Avéη catà anch na ragazéta che l’andava
“par la guaza dla matina” SCULTÈMO…..

Par la guaza dla matina

“Par la guaza dla matina
che la bàgna tut i pié,
indù vàt oh Mariulìna
acsì prest par sti santiér?”

“Mi a vàgh int la campagna
a fàr fója e a lauràr.”

“Senza sach e senza scala
ma che fója vàt a fàr?”

“La più fresca dla matina:
fója d’viòll e fója d’ròś.”

“Dàgh un tàj oh Mariulina,
ti t’và in zérca dal to ‘mbróś!”

Presentatore:

Al spetàcul al continua e uàltar a batì ill maη,
che mi adès av preśént la fila d’j’artigiàη,
avanti mò gnì fóra senza tanta filuchèla,
e senza tanta présia gì la vostra zirudèla.

MUSICA POLKA
Al Magnàη

(entra “al magnàη” con tutto l’armamentario)

Magnàη:

Pronto dònn, a gh’è al stagnìη,
av giust tut, baldùη e baldunzìη:
a sóη uη graη maestar e tut a pós giustàr,
se a gh’avì na méscula e na tégia da imbrucàr.
A giust la lataròla, la padèla, al baldóη,
e quant agh vòl la broca a la mét int al post bóη.
Avanti spóśi, quest l’è al so mumént,
lasè che a faga mì e a sarì cuntént.
La miè maη l’è fina, a dòpar al martèl
e se a sóη senza tnaia a dòpar al spinèl.
Avanti tuti ill spóśi, ch’ill sia beli o bruti,
stè briśa avér paura, dill broch agh n’ò par tuti.
Purtè pur fóra tut che mi a gh’ò na graη usta,
par ogni buś ch’a tróv a gh’ò la broca giusta.
A sóη chì ad pasàģ e a dìgh propia da bóη,
se a gh’avì la tégia róta quest l’è al mumént bóη.
Avanti senza présia che a tàch a lavuràr,
e vù, miè bela spóśa, preparè un bóη diśnàr.

(raccoglie la sua roba ed esce)

FISARMONICISTA SUONA UNA POLKA
IL PRESENTATORE ANNUNCIA IL BARBIERE

FISARMONICISTA SUONA LA CAVATINA “ Figaro qua, Figaro là”

(canticchiando entra il barbiere)

Barbiere:

Bona sera, bona sera,
mama mia quanta źént,
ma sìv tut di mié cliént?
Ma uàltar am vlì fàr murìr,
se a v’ò tuti da servìr.
O ma guarda che sbadà
a n’am sóη gnaηch preśentà:
Mi a sóη al barbiér Canini
ch’a sóη sta a scola da Betini.
Là int i pra ad Palmiràη
a tuśàr piégur e caη,
ma con un póch ad voja e ad pazienza
e po’ tanta volontà
mi am sóη specializà.
Gnì mo sóta bòna źént
che a tiéη da cat al témp….

MUSICA

Barbiere:

Vlìv savér la mié tarifa?
L’è un salam o un po’ ad salziza,
aη sóη briśa eśagerà,
l’è al prezi dal marcà,
dài, gnì mo sóta senza paura
che av prepàr la tuśadùra.
Ècal chì un bóη raśùr,
par taiàr i pél più dur,
questa l’è la curamèla
su un brevét dla Curnèla,
èco al pètan nóv mudèl,
l’è un sótmarca dal rastèl.
Mi a jò źà finì
ma chì nisùη a s’é santà
parchè questa l’è na clientela
ch’la spèta sól la fiη dla zirudèla.

(saluta ed esce) FISARMONICISTA ACCOMPAGNA L’USCITA
Il Presentatore annuncia “Al scaranàr”

MUSICA UN VALZER

(al scaranàr entra con una sedia rotta in spalla e della “carśìna”, fibre di carice)

Scaranàr:

Ècal chì al mato Piero
al famóś scaranàr
s’a gh’avì dill scarànn róti,
di scaranìη da riparàr
scarànn róti e scaranìη
a v’i giust par pòch quatrìn.
L’altra sera andai di sopra una camera a visitar
vi trovai la cameriera ch’era in letto a riposar.
Ciapa la cuèrta, métla da part
a jò vist la luna ch’la faśéva al prim quart.
Ciapa la cuèrta, strabìza al lanzòl,
invezi dla scarana a gh’ò mis al piròl.
Mi a sóη al scaranàr,
oh! bona sira, pósia entràr?
Mi aη sóη briśa un bóη da gnént,
mi a cuntént tuta la źént,
a sóη al magh dal piròl
e al mét sempar in du ch’al vòl,
mi a giust scarànn e scaranóη
par un bichier ad viη bóη,
sa gh’ì rót la scaranìna
mi a v’la giùst con dla carśìna
s’a gh’ì rót al scaranóη
a v’al giust con dal légn bóη,
s’a gh’ì ill scarànn inspirulà
iη poch temp a v’driz la cà
e se la paga l’è bòna
a impiròl anch vostra nona,
briśa s’l’è na bruta vciàza
sinò a gh’armét aηch la faza,
e con uη bel pèz ad legn staśunà
a mét a post aηch al gat ad cà
e se aη gh’è più gnént da fàr
mi a vàgh via
salutànd tuta la cumpagnìa.

(esce)

FISARMONICISTA ACCOMPAGNA L’USCITA CON UN VALZER
PRESENTATORE ANNUNCIA “Al Saracàr”

MUSICA “SAPORE DI SALE”

Al Saracàr:

Èch cal béch dal saracàr
ch’al v’è gnù a salutàr.
Mi a sóη béch ad discendenza
sol parchè a jò pazienza:
l’è da tre generazióη
che am sóη mis a źiràr al mónd.
A jò fat du ann ad guèra
cumbatend in Inghiltèra.
E dop tant témp ad luntananza
a sóη gnù a cà par al mal d’panza.
Mié mujér la Catarina
la m’à fat na famiulina
sol con uη fiòl a l’éva lasàda
béη rimésa e béη giustàda
quand invenz a sóη gnu a cà
tri putìη la m’éva stampà.
Par suplìr a sta carógna
am sóη mis senza vargógna
fagànd su chì st’mastiér
pardunand a mié mujér.
Sa vlìv ch’av dìga, la mie źént,
anch acsì mi a sóη cuntént,
basta véndar dill saràch
e n’ciapàr briśa dill pach.
Dill saràch e bartagnìη
par soquant bichiér ad viη.
L’àltar dì col mié baηchét
a sóη lì e la źént aspèt,
è pasà un òrb coη la źanéta
e l’am diś: “Buondì źuvnòta”.
Ad sicùr al s’é sbaglià,
par na dòna al m’à scambià
po a jò capì al so problema:
l’à sintì l’udór dla bancarèla!

MUSICA”SAPORE DI SALE”
IL PRESENTATORE ANNUNCIA “Al Calzulàr”

MUSICA: “ VECCHIO SCARPONE”

Al Calzulàr:

Èco… tal chì al calzulàr,
a zérch dill scarp da giustàr,
pedalànd lungh a la strada
a vàgh a cà da la mié źént
guadagnàndam la giurnàda
e coη qualch inconveniént.
Mi a gh’ò anch al mistrìη,
a lu j’atréz e a mi al banchìη
e po via tut du iη bicicléta,
pedalànd na bona uréta.
Nu a séη partì una matina,
e a séη andà da la Pierina
con tanti scarp da riparàr
nu éη tacà a lavuràr.
La źdóra a diéś ór l’à purtà al cafè
e nu a l’avéη tòlt da stàr iη pié,
con dill scarp e disinvolta
l’è gnu źó con n’altra sporta.

Cal dì lì a gh’è gnù vója
d’impastàr na bela spója
e po’ la m’à dit: “Calzulàr,
stèv chì tut du a diśnàr?”

Ma sicóm che a la Pierina
a s’agh ślungàva la pirìna:
“S’la và, a vagh,
s’la stà, a stagh”
a gh’ò rispòst mi tut avilì.
Senza dìrav com l’è andàda,
se la gh’è o no cascàda
av digh sól che mi e al mistrìη
avéη diśnà coη paη e viη!

MUSICA “ VECCHIO SCARPONE”
IL PRESENTATORE annuncia l’Arrotino

(“Al Moléto” entra con una ruota di carriola tra le mani mentre uno lo spinge, poi mentre gira la ruota declama la zirudèla)

Moléto:

Mi a sóη al moléto, al magh dla rudèla,
a ròd tut, fòrbaś, furbśìη e la curtèla.
J’am dìś al mago dal rudàr
e ad mi av putì fidàr.
A sóη n’artista e a v’al pós garantìr,
quél che a ròd mi l’an fà più rabìr.
Mitìv int ill mié maη, tut l’è sistemà
e méntar ch’a v’al dìgh tut a sarà rudà.
Par paura che la spóśa la bruntèla,
tgnìgh rudàda béη la so curtèla.
Na volta ch’l’è rudàda la cór ch’l’è cum’è al vént
tut a sarà a pòst e vù a sarì cuntént.
Par andàr d’acord quaś sempar in tuti ill cà
bisogna che ogni quèl al sia béη rudà.
E arcurdèv, a v’al digh par esperienza,
la curtèla rudàda mal l’è na penitenza.
Gnì avanti senza paura
che par tuti a gh’è na rudadura.

MUSICA “ARROTINO”

Il Presentatore introduce il fabbro

Presentatore:

A tóca a uη di mastiér più vèć dla tera
che piaη piaη l’è scumparì dop a la guera
adès a v’al vàgh a preśentàr:
dal fàvar a sóη dré ciacaràr.

MUSICA

Al Fàvar:

L’è un mestiér ch’l’è andà in pensióη
però quanti sudisfazióη
agh vléva dl’estro e dla fantasia
e tut a filava in sintonia.

La forgia, al carbóη, al martèl,
al lancùźan, ill tnài, al scarpèl
i jéra j’atréz ch’a s’duparàva
e senza guant a s’lavuràva.

Un cald da birichìη
t’am parév s’la rola dal camìη
ill zniś ill t’saltàva int al pet
e a far qualch scat a t’jéri custrét.

Dill volt al fèr al jèra trop cot
e alóra at ciapavi un scuplòt,
a jéran di prinzipiànt
ma i vèć iη guardava in faza ai sant.

Da un pèz ad fèr senza pretéś
a faśévan uη quèl bel coη pochi spéś,
i fàvar col so istint
al quàdar al jéra dipint.

Gnént a jéra saldà
ma tut imbrucà,
i ciòld sistemà int na zerta maniera
comé i dadi s’la scachiéra.

Aη s’pòl briśa farmàr al progrès
parché l’è sinònim ad sucès
ma sota a la scorza ad chi artigiàη
a gh’jéra la maestria dill so maη.

Forse un dì i zarcàréη
ma più an i truvaréη
inquò tuta la roba la viéη stampàda
mo la gh’à un àltar savór la fazàda.

Admàη a naséη spinźénd un ptóη
e la fantasia a la mitéη int uη cantóη.

(saluta ed esce) MUSICA

Grazie per aver letto questo articolo...
Da 18 anni Estense.com offre una informazione indipendente ai suoi lettori e non ha mai accettato fondi pubblici per non pesare nemmeno un centesimo sulle spalle della collettività. Il lavoro che svolgiamo ha un costo economico non indifferente e la pubblicità dei privati non sempre è sufficiente.
Per questo chiediamo a chi quotidianamente ci legge e, speriamo, ci apprezza di darci un piccolo contributo in base alle proprie possibilità. Anche un piccolo sostegno, moltiplicato per le decine di migliaia di ferraresi che ci leggono ogni giorno, può diventare fondamentale.

 

OPPURE se preferisci non usare PayPal ma un normale bonifico bancario (anche periodico) puoi intestarlo a:

Scoop Media Edit
IBAN: IT06D0538713004000000035119 (Banca BPER)
Causale: Donazione per Estense.com